Hz. Hatice’nin Peygamber Efendimiz Hakkındaki Güzel Düşünceleri

Peygamberimizi ilk vahiy geldiğinde Hz. Hatice (r.a) peygamberimizi amcasının oğlu Varaka b. Nevfel b. Esed b. Abdüluzza’nın yanına konuşması için götürmüştür.”Bu olay rivayetlerde şu şekilde anlatılmaktadır; Hz. Muhammed’e Alak suresinin ilk beş ayeti okunduğunda oradan korku içerisinde Hz. Hatice’nin yanına gelir. Daha sonra Hz. Hatice, Hz. Peygamber’i alıp amcasının oğlu Varaka b. Nevfel b. Esed b. Abdüluzza’ya götürür. Bu kişi, cahiliye döneminde Hristiyan olmuş bir kişi olup İbranice yazıyı bilir ve İncil’den de bazı şeyleri İbranice okur yazardı. O sırada Varaka gözleri sonradan görmez hale gelmiş bir ihtiyar idi. Hatice Varaka’ya: “Amcamın oğlu! Dinle bak, yeğenin neler söylüyor” dedi. Varaka: “Yeğenim, ne oldu, hayırdır?” diye sordu. Hz. Peygamber başından geçenleri anlattı. Bunun üzerine Varaka şöyle dedi: “Bu gördüğün, Allah’ın Hz. Musa’ya gönderdiği Nâmus’tur. Keşke senin davet zamanında genç olsaydım! Kavminin seni bu şehirden çıkaracakları zaman keşke hayatta olsam!”

“Bunun üzerine Hz. Peygamber, “Onlar beni buradan çıkaracaklar mı ki?” diye sordu. Varaka da: “Evet, senin getirdiğin bu dava ve mesaj ile gelen herkes, her peygamber, düşmanlığa uğramıştır. Şayet senin davet günlerine yetişirsem, sana elimden gelen yardımı yaparım.” dedi. Çok geçmeden Varaka vefat etti ve o sıralarda bir süreliğine vahiy de kesildi.